Καζάκης, Νεοκλής

(Πέτρα, Μυτιλήνη 1849 – 1936).Νομικός και πανεπιστημιακός. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα, στη Γαλλία και στη Γερμανία. Όταν επέστρεψε, διορίστηκε υφηγητής της φιλοσοφίας του δικαίου στη νομική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1882 διετέλεσε τμηματάρχης του υπουργείου Εσωτερικών και το 1887 γενικός διευθυντής Ταχυδρομείου. Το 1897 έγινε τακτικός καθηγητής και το 1902-3 πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1910 εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή έδρα και στράφηκε στην πολιτική (βουλευτής της A’ Αναθεωρητικής Βουλής). Έγραψε πολλά έργα, τα περισσότερα νομικού περιεχομένου, σπουδαιότερα από τα οποία είναι τα εξής: Φιλοσοφία του Δικαίου και της Πολιτείας (1891-92), Εγκυκλοπαιδεία και μεθοδολογία του Δικαίου (1893), Γενικές αρχές της πολιτικής οικονομίας (1894), Περί φιλοσοφίας της ιστορίας κ.ά. Από το 1894 υπηρέτησε ως πρόεδρος της εταιρείας Ελληνισμός και εξέδωσε το ομώνυμο περιοδικό.